Δήλωση του Max Schrems ένα έτος μετά την απόφαση "Schrems II" του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Πριν από ένα χρόνο, η λεγόμενη απόφαση «Schrems II» αναφέρεται ως πρωτοποριακή, παρόλο που είναι η δεύτερη φορά που το CJEU έχει κηρύξει παράνομες τις μεταφορές δεδομένων ΕΕ-ΗΠΑ - βάσει της νομοθεσίας της ΕΕ που υπήρχε αποτελεσματικά από το 1995. πέρυσι, φαίνεται ότι οι σχετικοί ενδιαφερόμενοι έχουν ασχοληθεί κυρίως με την εκτροπή και το δάχτυλο, το καθένα μεταβιβάζει την ευθύνη στον επόμενο.
Μόνο ένα κλάσμα ευρωπαϊκών επιχειρήσεων έχει συνειδητοποιήσει ότι η υποκείμενη σύγκρουση μεταξύ της προστασίας δεδομένων της ΕΕ και του νόμου περί επιβίωσης των ΗΠΑ δεν θα επιλυθεί βραχυπρόθεσμα, και έχουν κινηθεί προς τη φιλοξενία προσωπικών δεδομένων στην Ευρώπη ή σε άλλες ασφαλείς περιοχές, αντί να εμπλακούν σε ατελείωτος εφιάλτης συμμόρφωσης έναντι του νόμου των ΗΠΑ. Άλλες ευρωπαϊκές εταιρείες διαμαρτύρονται τακτικά για έλλειψη "καθοδήγησης" παρά τις δύο σαφείς αποφάσεις. Όταν δίνονται οδηγίες, όπως οι πρόσφατες οδηγίες του EDPB , πολλοί υποστηρίζουν ότι είναι "μη ρεαλιστικό" να ακολουθείτε τις απαιτήσεις του νόμου.
Ένας συσσωρευτής δικηγόρων του κλάδου και παρόχων cloud των ΗΠΑ προσπάθησαν να καλύψουν αυτό το κενό με «ψύχραιμη και συνεχή» ψευτο-καθοδήγηση και ανέπτυξαν ακατέργαστα ακατέργαστες νομικές θεωρίες τον τελευταίο χρόνο. Αυτά εκτείνονται από την ύπαρξη μιας «βασισμένης στον κίνδυνο προσέγγισης» (η οποία δεν υπάρχει στο σχετικό τμήμα του GDPR) έως την πρόταση μη λειτουργικών «συμπληρωματικών μέτρων» (όπως η περιφράξεις γύρω από τα κέντρα δεδομένων ). Αντί να επενδύουν σε ασφαλή συστήματα πληροφορικής, αυτά τα ενδιαφερόμενα μέρη του ιδιωτικού τομέα επενδύουν σε προσπάθειες δημοσίων σχέσεων που πλαστογραφούν τη συμμόρφωση. Θα είναι ενδιαφέρον να δούμε αν οι επιχειρήσεις και οι πελάτες της ΕΕ θα απαιτήσουν αποζημίωση εάν αυτές οι υποσχέσεις αποδειχθούν ότι δεν είναι τίποτα άλλο παρά λεπτό αέρα.
Οι αρχές προστασίας δεδομένων έχουν συμμετάσχει σε μεγάλο βαθμό σε μια προσέγγιση αναμονής και παρακολούθησης. Με λίγες εξαιρέσεις , μέχρι στιγμής δεν υπήρχαν έρευνες ή αποφάσεις από τους DPA. Από τα 101 μοντέλα καταγγελιών που υπέβαλε η noyb μετά την απόφαση, καμία δεν έχει αποφασιστεί, παρά τη δημιουργία μιας ειδικής ομάδας από τους DPA. Η αρχική καταγγελία στο Facebook, που υποβλήθηκε το 2013, καθυστέρησε από μια περιττή δεύτερη έρευνα από την Ιρλανδική Επιτροπή Προστασίας Δεδομένων, η οποία ζήτησε από την Noyb να εκδώσει άλλη αγωγή κατά του DPC, την οποία διευθετήθηκε τον Ιανουάριο του 2021 . Περιμένουμε τώρα αποφάσεις σύντομα.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μπερδεύει τα νερά με την έκδοση νέων εργαλείων μεταφοράς, όπως " Πρότυπες συμβατικές ρήτρες ", τα οποία παρακάμπτουν προσεκτικά μια σαφή ένδειξη σχετικά με τις μεταφορές ΕΕ-ΗΠΑ και επιτρέπουν στους δικηγόρους του κλάδου να συνεχίσουν να περιστρέφουν νέες θεωρίες συμμόρφωσης και να αποφεύγουν μακροπρόθεσμες λύσεις. Ταυτόχρονα, η Επιτροπή δεν φαίνεται να πιστεύει σε έγκαιρη λύση με τις ΗΠΑ.
Σε αντίθεση με τον Ευρωπαίο ομόλογό της, η κυβέρνηση των ΗΠΑ είναι στην ευχάριστη θέση να ανακοινώνει τακτικά την υποτιθέμενη «πρόοδο» στις διαπραγματεύσεις για μια νέα συμφωνία. Ωστόσο, φαίνεται να υπάρχει λίγη ή καθόλου όρεξη για αλλαγή της ρίζας του προβλήματος: υπέρβαση των νόμων επιτήρησης των ΗΠΑ. Εκτός αν η αμερικανική βιομηχανία πιέσει έντονα την Ουάσιγκτον για να βελτιώσει την προστασία των ξένων πελατών, είναι απίθανο να αλλάξουν οι νόμοι επιτήρησης των ΗΠΑ Σε συνομιλίες που είχα, η αμερικανική βιομηχανία ήταν αρκετά σαφής: χωρίς την απειλή σοβαρής επιβολής στην ΕΕ ή μαζική έξοδο πελατών της ΕΕ, η αμερικανική βιομηχανία δεν θα ξοδέψει το πολιτικό της κεφάλαιο στην Ουάσινγκτον για να αγωνιστεί για προστασία της ιδιωτικής ζωής για τους αλλοδαπούς.
Η κατάσταση είναι αναμφισβήτητα ένα κύκλος παικτών που είναι σε μεγάλο βαθμό ακίνητοι. Από τη φωτεινή πλευρά, εάν κάποιος από αυτούς τους παίκτες αρχίσει να κινείται, μπορεί γρήγορα να προκαλέσει ένα φαινόμενο ντόμινο προς μια μακροπρόθεσμη λύση.
Κατά την προσωπική μου άποψη, μια μακροπρόθεσμη λύση μπορεί να είναι μόνο μια μορφή συμφωνίας «χωρίς κατάσκοπο» μεταξύ δημοκρατικών εθνών που προστατεύει το ανθρώπινο δικαίωμα των χρηστών στην ιδιωτική ζωή ανεξάρτητα από την τοποθεσία και την ιθαγένεια. Μπορεί να μην φτάσουμε εκεί μέσα σε λίγους μήνες, αλλά δυνητικά μέσα σε μια δεκαετία, καθώς ένα παγκόσμιο Διαδίκτυο χρειάζεται παγκόσμια προστασία για να λειτουργήσει όπως το επιθυμούν οι χρήστες και οι εταιρείες.
Η ομάδα του Noyb και πολλοί άλλοι θα συνεχίσουν να εργάζονται για μια τέτοια μακροπρόθεσμη λύση.
Μέγ. Σχ
